Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στη KONTRA news τη Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2020, σελ.13
Συνέντευξη στη Σοφία Λιάκου για την κυριακάτικη Kontranews
Το κρίσιμο στοιχείο είναι η συμπαραγωγή των οπλικών συστημάτων στη χώρα μας απ’ όπου κι αν τα αγοράσουμε
Τη σημασία των στρατηγικών μας κινήσεων απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα επισημαίνει ο Βουλευτής Α ́ Αθηνών της Νέας Δημοκρατίας και Αν. καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής Αγγελος Συρίγος και υπογραμμίζει τη στήριξη της Ελλάδας στο Κυπριακό ζήτημα αναφέροντας το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας με το οποίο κλήθηκαν τα κράτη μέλη του ΟΗΕ να μην αναγνωρίσουν το ψευδοκράτος, κάτι που εμμέσως πλην σαφώς κλείνει την πόρτα σε συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων στη Διεθνή Διάσκεψη που θέλει να διοργανώσει η ευρωπαϊκή προεδρία για τα προβλήματα της Αν. Μεσογείου. Σχετικά με το Σύμφωνο Αμυντικής Συνεργασίας Ελλάδας – Γαλλίας δηλώνει ότι παραμένει ισχυρό το ενδιαφέρον για στενότερη συνεργασία αφού, άλλωστε, η συγκεκριμένη χώρα βλέπει την Τουρκία ως συστημική απειλή για την Ευρώπη.
Τι σημαίνει η απόφαση των Αμερικανών να μεταφέρουν νευραλγικά τμήματα από τη Βάση του Ιντσιρλίκ στη Σούδα;
Η αμερικανική βάση στο Ιντσιρλίκ της Τουρκίας λειτουργεί από τη δεκαετία του 1950. Είναι νευραλγικής σημασίας διότι μπορεί να επιτηρεί το Ιράν, το Ιράκ και τη Συρία. Είναι βέβαιον ότι η Σούδα δεν μπορεί να υποκαταστήσει το Ιντσιρλίκ ως προς τις επιχειρησιακές του δυνατότητες. Δεν ξέρουμε εάν οι Αμερικάνοι θα μεταφέρουν κάποια τμήματα από τη βάση του Ιντσιρλίκ στην βάση της Σούδας.
Ολα αυτά πάντοτε καλύπτονται από την μυστικότητα που επιβάλλεται σε αμυντικά θέματα και θέματα ασφαλείας. Είναι όμως σαφές ότι οι Αμερικάνοι αναζητούν εναλλακτικές λύσεις για τις βάσεις που έχουν στην Τουρκία. Δεν το θέλουν. Υποχρεούται όμως να το κάνουν ως σοβαρή χώρα, διότι δεν γνωρίζουν πώς θα εξελιχθούν οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις. Σε αυτό το πλαίσιο αναβαθμίζεται και η αμερικανική βάση της Σούδας.
Η εμπλοκή της Τουρκίας στο Ναγκόρνο Καραμπάχ θα προκαλέσει ρήξεις στις σχέσεις Ερντογάν – Πούτιν;
Ο Ερντογάν δημιουργεί ένα ακόμη μέτωπο που δυνητικά μπορεί να εμπλέξει και τη Ρωσία. Η Τουρκία ήδη αντιμετωπίζει τη Ρωσία σε δύο μέτωπα: στη Συρία, όπου υστερεί εντυπωσιακά διότι δεν έχει αεροπορική κάλυψη και στη Λιβύη όπου τα πράγματα είναι θεωρητικώς πιο ισορροπημένα μεταξύ των δύο χωρών. Δεν παύει όμως να υπάρχει τεράστια διαφορά ισχύος ανάμεσά τους. Η Ρωσία έχει μεγάλη στρατιωτική βάση στο έδαφος της Αρμενίας. Δεν είναι όμως βέβαιο ότι η αρμενική κυβέρνηση θα ζητήσει τη ρωσική στρατιωτική βοήθεια. Οι λόγοι πίσω από την εμπλοκή του Ερντογάν σχετίζονται περισσότερο με την εσωτερική πολιτική κατάσταση της χώρας του. Στην Ελλάδα λέμε συνήθως ότι η τουρκική πολιτική ηγεσία εξάγει τις εσωτερικές κρίσεις της για να αποπροσανατολίσει το λαό. Κατά κανόνα αυτό δε συμβαίνει. Στη συγκεκριμένη όμως χρονική στιγμή είναι γεγονός ότι ο Ερντογάν αναζητά ερείσματα στην εξωτερική πολιτική της χώρας του για να μπορέσει να αντιμετωπίσει την πολύ κακή εσωτερική πραγματικότητα. Εκτιμώ ότι η τουρκική εμπλοκή δεν γίνεται άνευ χρηματικού ανταλλάγματος από το Αζερμπαϊτζάν που έχει πόρους από τους υδρογονάνθρακες για να χρηματοδοτήσει έναν τέτοιο πόλεμο. Νομίζω ότι έχουμε επανάληψη των όσων συνέβησαν με την ενεργό εμπλοκή της Τουρκίας στην Λιβύη. Ενα από τα ανταλλάγματα που πήραν οι Τούρκοι ήταν και η μεταφορά των συναλλαγματικών αποθεμάτων της Λιβύης σε τουρκικές τράπεζες.
Τι γίνεται με το περιβόητο Σύμφωνο Αμυντικής Συνεργασίας Ελλάδας – Γαλλίας; Μήπως έχει ατονήσει το ενδιαφέρον μετά την αμερικανική επέλαση σε βάσεις, λιμάνια, εξοπλιστικά,ενεργειακά και ναυπηγεία;
Ζήσαμε την περίοδο της αφθονίας αλλά και της διαφθοράς με τον τεράστιο όγκο οπλικών συστημάτων που αγοράσαμε από το 1996 μέχρι το 2004. Μερικά εξακολουθούμε να τα πληρώνουμε και σήμερα. Μετά το 2010 και για μία δεκαετία οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις δεν απέκτησαν κανένα καινούργιο οπλικό σύστημα. Σε πολλές περιπτώσεις δεν ήμασταν σε θέση να συντηρήσουμε ούτε και τα υπάρχοντα οπλικά συστήματα. Ολα αυτά ήταν οι συνέπειες της οικονομικής κρίσεως που περάσαμε. Ερχόμαστε σήμερα να καλύψουμε αυτό το κενό. Το πρώτο και πλέον πιεστικό πρόβλημα αφορά στη συντήρηση και αποκατάσταση των οπλικών μας συστημάτων. Ηδη από το Νοέμβριο του 2019 εγκρίθηκαν τα πρώτα σχετικά κονδύλια. Το δεύτερο πρόβλημα, που αντιμετωπίζει η αμυντική συνεργασία της χώρας μας με τη Γαλλία είναι να προμηθευτούμε άμεσα κάποια οπλικά συστήματα που θα μας επιτρέψουν να αποκαταστήσουμε την ισορροπία ισχύος με την Τουρκία. Εδώ να σημειώσουμε ότι η Γαλλία πουλά υποστρατηγικά όπλα που δεν διαθέτουν οι Τούρκοι. Επομένως δεν έχει ατονήσει αλλά παραμείνει ισχυρό το ενδιαφέρον για στενότερη συνεργασία με τη Γαλλία. Αλλωστε, η συγκεκριμένη χώρα είναι η μοναδική από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που βλέπει την Τουρκία ως συστημική απειλή για την Ευρώπη. Το κρίσιμο στοιχείο πάντως είναι η συμπαραγωγή των οπλικών συστημάτων στη χώρα μας, απ’ όπου κι αν τα αγοράσουμε.
Η Κύπρος θεωρεί ότι έχει εγκαταλειφθεί από την Ελλάδα. Συμμερίζεστε αυτήν την άποψη;
Καθόλου. Νομίζω άλλωστε ότι φάνηκε στο πρόσφατο Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ. Ελλάδα και Κύπρος διατύπωσαν από κοινού τις σοβαρότατες διαφωνίες τους για το προσχέδιο συμπερασμάτων που είχε ετοιμάσει η προεδρία. Ακολούθησε συνάντηση μεταξύ των ηγετών της Ελλάδας και της Κύπρου αφ’ ενός, της Γερμανίας της Γαλλίας και των ευρωπαϊκών οργάνων αφ’ ετέρου. Στο τελικό κείμενο συμφωνήσαμε και τα δύο κράτη. Εξ αρχής η ελληνική θέση ήταν ότι η Τουρκία απομάκρυνε το σεισμογραφικό σκάφος «Ορούτς Ρέις» για τακτικούς λόγους. Η καλύτερη απόδειξη γι’ αυτό ήταν η συνεχιζόμενη παρουσία δύο ερευνητικών σκαφών εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Θα πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι εκτός από την διαδικασία κυρώσεων που αναφέρεται ρητώς στο κείμενο των συμπερασμάτων, υπάρχουν κι άλλα δύο σημεία που ενδιαφέρουν ειδικώς την Κύπρο. Αφαιρέθηκε από το τελικό κείμενο η αναφορά σε συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων στα έσοδα από την εκμετάλλευση των κυπριακών υδρογονανθράκων. Υπάρχει επίσης ρητή αναφορά στο ψήφισμα 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας με το οποίο εκλήθησαν τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ να μην αναγνωρίσουν το ψευδοκράτος. Αυτό εμμέσως πλην σαφώς κλείνει την πόρτα σε συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων στην Διεθνή Διάσκεψη που θέλει να διοργανώσει η ευρωπαΐκή προεδρία για τα προβλήματα της ανατολικής Μεσογείου. Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε μπροστά μας έναν μακροχρόνιο και δύσκολο αγώνα. Καλό είναι να εντοπίζουμε προβλήματα και λάθη αλλά ας μην στεκόμαστε με το υποδεκάμετρο να μετράμε κάθε μας κίνηση με την ώρα. Πρόκειται περί Μαραθωνίου και όχι αγώνα των 100 μέτρων. Σημασία έχουν οι στρατηγικές κινήσεις.
