Με την οικονομική κρίση του 2010 ξεκίνησε μαζική αποδημία Ελλήνων που έφτασε περίπου στις 450.000 άτομα ηλικίας κυρίως κάτω 35 ετών.

Σε αντίθεση με το παρελθόν (1960-1999) όπου οι μετανάστες ήσαν σε ποσοστό της τάξεως του 90% ανειδίκευτοι εργάτες, μετά το 2010 οι κάτοχοι πανεπιστημιακού πτυχίου ανέρχονται σε ποσοστό 75% με πολλούς από αυτούς να έχουν μεταπτυχιακά ή διδακτορικό.

Το στοίχημα της χώρας είναι η επιστροφή τους. Είναι, όμως, σαφές ότι οι έχοντες ακαδημαϊκά και επαγγελματικά προσόντα δύσκολα θα εγκαταλείψουν μια διεθνή καριέρα.

Με το νόμο 4957/2022 δόθηκε η δυνατότητα σε έλληνες καθηγητές του εξωτερικού να διδάσκουν σε ελληνικά πανεπιστήμια χωρίς απαραιτήτως να βρίσκονται μονίμως στην Ελλάδα. Έτσι δημιουργούν γέφυρες για να μπορέσουν κάποια ημέρα να επιστρέψουν.

Οι γέφυρες είναι απαραίτητες διότι ελάχιστοι θα εγκαταλείψουν μία σίγουρη θέση στο εξωτερικό και να επιχειρήσουν ένα άλμα στο άγνωστο του ελληνικού πανεπιστημίου. Τις ίδιες γέφυρες δημιουργούν και οι θέσεις επισκεπτών καθηγητών και ερευνητών στα ελληνικά ΑΕΙ. Έτσι θα επιτύχουμε σε βάθος χρόνου την επιστροφή εγκεφάλων.