«Δεν υπήρχαν ογκώδεις διαδηλώσεις και πορείες επί χούντας. Υπήρχαν μεμονωμένες ενέργειες κάποιων γενναίων Ελλήνων που αντιμετωπίζονταν με βάρβαρο τρόπο από τη δικτατορία. Αυτό που δεν έγινε από την πλειοψηφία του λαού όταν χρειαζόταν, όταν δηλαδή υπήρχε η χούντα, έπρεπε να αναπληρωθεί μετά. Πότε; Μετά το 1974».

«Το Πολυτεχνείο υπήρξε το μοναδικό σοβαρό γεγονός μαζικής λαϊκής αντιστάσεως απέναντι στη δικτατορία. Στα επτά εκείνα μαύρα χρόνια ήταν η μοναδική ένδειξη ότι υπήρχε κάτω από την επιφάνεια ένα ηφαίστειο που έβραζε. Εξ αιτίας αυτού του λόγου πολύ σύντομα μετά το 1974, το Πολυτεχνείο προσέλαβε μυθικές διαστάσεις. Οι διαστάσεις αυτές αποτυπώνονται θαυμάσια στο σύνθημα που ακούστηκε κατά κόρον στα αντιμνημονιακά συλλαλητήρια: «Η Χούντα δεν τελείωσε το ’73».

«Σπεύδω να επισημάνω, επειδή το έχετε ξανακάνει με την αποκοπή φράσεών μου, ότι δεν αναφέρομαι στο αξιακό άρωμα του Πολυτεχνείου εν μέσω χούντας το 1973, αλλά στην πολιτική του λειτουργία ως μύθου στα μεταπολιτευτικά χρόνια».

«Δυστυχώς, όμως κυρίες και κύριοι, τα όσα συμβαίνουν στο ελληνικό πανεπιστήμιο, οι επιθέσεις στους καθηγητές, οι διαπομπεύσεις τους, οι στοχοποιήσεις με αφίσες, οι συστηματικές καταστροφές της περιουσίας του δημοσίου πανεπιστημίου, όλα αυτά αποτελούν την επιτομή της μεταπολιτευτικής μας χρεοκοπίας. Στα πανεπιστήμιά μας όλα αυτά έχουν όνομα: τα τελευταία αρκετά χρόνια είναι ενέργειες κατά κύριο λόγο της αντιεξουσιαστικής αριστεράς.

Επιστρέψτε μου εδώ μία ειδικότερη αναφορά στον ΣΥΡΙΖΑ διότι από τα κόμματα της κοινοβουλευτικής αριστεράς είναι αυτό που τελεί σε μεγαλύτερη σύγχυση απέναντι στην λεγόμενη αντιεξουσιαστική αριστερά. Η αντιεξουσιαστική αριστερά εμφορείται από μία ψευδο-επαναστατική υποκουλτούρα που υποτίθεται ότι συμβολίζει αντίσταση, ανατροπή και επανάσταση. Στην πραγματικότητα είναι απολύτως μηδενιστές».

«Στα πανεπιστήμια το κύριο γνώρισμά των αντιεξουσιαστών είναι η βία. Δεν πρόκειται για επιφαινόμενο άλλων αιτίων. Είναι η βία για τη βία. Επικαλύπτουν την απουσία ιδεολογίας με συνθήματα του τύπου «Εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία». Φαντασιώνονται ότι αντιστέκονται στη χούντα.

Έχουμε ένα νομοσχέδιο που ανοίγει νέους δρόμους. Νέοι ορίζοντες είναι ο τίτλος του. Ανοίγει πράγματι νέους ορίζοντες στα ελληνικά πανεπιστήμια.

Κυρίες και κύριοι, προφανώς και υπάρχουν τα δίπολα: πρόοδος-συντήρηση, εκσυγχρονισμός-καθυστέρηση. Σε αυτά τα δίπολα όπως αποτυπώνονται στο ελληνικό πανεπιστήμιο, εσείς εκπροσωπείτε τη συντήρηση μέσω της εμμονής μέσω των μεταπολιτευτικών σας μύθων του 1974, την καθυστέρηση στις αλλαγές που χρειάζεται η ανώτατη παιδεία και την οπισθοδρόμηση σε σχέση με τις απαιτήσεις της κοινωνίας. Έχετε μείνει στο 1974. Είμαστε στο 2022. Ελάτε στην εποχή μας».

Άγγελος Συρίγος ■ 14 Ιουλίου 2022